Akta Undang-undang Sivil 1956

AKTA UNDANG-UNDANG SIVIL 1956(AKTA 67)

SEKSYEN 3:

(1)    Pemakaian undang-undang Inggeris terlaksana sekiranya tidak ada penggubahsuaian yang dibuat oleh mana-mana undang-undang bertulis yang berkuatkuasa di Malaysia. Oleh itu mahkamah hendaklah :

(a)   Mahkamah di Malaysia Barat atau di mana-mana bahagian daripadanya hendaklah memakai undang-undang Inggeris iaitu (Common Law & Kaedah Ekuiti) seperti yang ditadbirkan di England pada 7 April 1956.

(b)   Di Sabah, perlu memakai Common Law England dan Kaedah-kaedah Ekuiti bersama dengan Statut-statut pemakaian am, seperti yang ditadbirkan atau berjalan kuatkuasanya di England pada 1 Disember 1951.

(c)    Di Sarawak mengguatkuasakan Common Law England, Kaedah-kaedah Ekuiti bersama dengan Statut-statut pemakaian am seperti yang ditadbirkan di England pada 12 Disember 1949.

(2)    Menyatakan jika terdapat pertentangan diantara Common Law & Kaedah Ekuiti dalam persoalan atau masalah yang sama maka Kaedah Ekuiti akan diutamakan pemkaianya. Pemakaian seksyen ini juga disyaratkan bahawa Common Law, Kaedah-kaedah Ekuiti dan Statut Pemakaian Am akan terpakai sejauh mana yang diizikan oleh keadaan di negeri-negeri dalam Malaysia dan penduduknya juga tertakluk kepada penyesuaian yang dianggap bersesuaian oleh keadaan tempatan .

(3)    Tanpa menyentuh keluasan makna sub-seksyen 1(b) dan (c) dan biarpun sub-seksyen 1(c).

(i)                 Dengan ini dinyatakan bahawa perbicaraan sepertimana di England dibicarakandi bahagian crown daripada Queens Bench Division bagi High Court dengan cara Habeas Corpus atau untuk perintah mandamus, perintah larangan (prohibition ), perintah pembatalan (certiorari) atau perintah tegahan (injunction). Iaitu menegah seorang yang bertugas di dalam jawatan yang dia tidak berhak bertugas , ianya boleh diperolehi di Sabah setakat mana untuk tujuan-tujuan dan maksud seperti yang diperolehi di England.

(ii)               Akta Parlimen United Kingdom yang telah diperkenalkan di Sarawak di bawah seksyen 3 dan 4 Ordinan Pemakaian undang-undang Sarawak, dan yang disebutkan dalam Jadual Akta ini setakat mana yang disebutkan disebutkan di dalam jadual itu, ianya hendaklah terus berjalan dan berkuatkuasa dengan perubahan-perubahan rasmi dan pindaan yang perlu untuk membolehkan Akta tersebut dipakai menurut keadaan-keadaan di Sarawak, dan khasnya tertakluk kepada ubahsuaian yang dinyatakan di dalam ruang ketiga jadual itu.

SEKSYEN 5:

      (1)   Dalam semua soal dan isu yang timbul dan harus diputuskan di Negeri-negeri Malaysia Barat berkenaan  dengan undang-undang perkongsian, perbadanan, bank dan urusan bank, principal dan ejen pengangkutan dengan jalan udara, darat dan laut, insurans laut, kerugian laut, insurans api, dan nyawa, dan berkenaan dengan undang-undang persaudagaran umumnya, undang-undang yang akan ditadbirkan di England dalam perkara yang serupa itu pada tarikh undang-undang ini dikuatkuasakan, seolah-olah soal atau isu telah timbul atau harus diputuskan di England, kecuali dalam mana-mana keadaan di mana peruntukan lain telah atau akan dibuat dalam mana-mana undang-undang bertulis.

     (2)   Dalam semua soal atau isu yang timbul atau yang terpaksa diputuskan di Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak berkenaan perkara-perkara yang tersebut dalam sub-seksyen terdahulu daripada ini, undang-undang yang akan ditadbirkan di England dalam perkara-perkara yang serupa pada masa yang sama seolah-olah soal dan isu tersebut timbul atau harus diputuskan di England, kecuali peruntukan lain telah dibuat atau akan dibuat dalam undang-undang bertulis. Ketika ini juga banyak statut tempatan telah wujud terutama sekali dalam bidang perdagangan seperti Akta Syarikat 1965, Akta Sewa-Beli 1967, Akta Kebangkrapan 1967, Akta Perkongsian (Pindaan) 1974, Akta Kontrak 1950 (Pindaan 1974).